Αυτή είναι μια ιστορία απο την παιδική ηλικία του ΦΙΛ ΠΩΤ(!?) Την είχα κάνει για το περιοδικό "ΣΥΝΕΜΑ" γύρω στο 1991! δεν θυμάμαι τι έγινε τότε (κάτι άλλαξε... ο art director?) και δεν την είδα ποτέ τυπωμένη. Είναι και αυτή της ίδιας τεχνοτροπίας: αερογράφος, ξυλομπογιές , ecoline (χρωματιστά μελάνια) σε σχέδια επεξεργασμένα στο φωτοτυπικό μηχάνημα.
Τώρα που βλέπω αυτά τα σχέδια δεν μπορώ να πω αν μου αρέσουν ή όχι και σίγουρα τα κείμενα (οι διάλογοι, η ιστορία) θα θελαν περισσότερο δούλεμα όμως "είναι αυτό που είναι" γι' αυτό και τα μοιράζομαι μαζί σας. Νομίζω ότι από το ΦΙΛ ΠΩΤ club δεν πρέπει να λείπουν.
Τώρα που βλέπω αυτά τα σχέδια δεν μπορώ να πω αν μου αρέσουν ή όχι και σίγουρα τα κείμενα (οι διάλογοι, η ιστορία) θα θελαν περισσότερο δούλεμα όμως "είναι αυτό που είναι" γι' αυτό και τα μοιράζομαι μαζί σας. Νομίζω ότι από το ΦΙΛ ΠΩΤ club δεν πρέπει να λείπουν.
Αυτό είναι ένα από τα πρώτα κόμικς που έκανα με τον ντετέκτιβ Φιλ Πωτ. Δεν έχει δημοσιευτεί ποτέ, (μόνο σε πάρα πολύ μικρό μέγεθος στο άλμπουμ, σαν εικονογράφηση ενός κειμένου). Είναι πειραματικό, δουλεμένο με letrafilms (αυτοκόλλητα διαφανή χρώματα), αερογράφο και ξυλομπογιές πάνω σε σχέδιο το οποίο είχα επεξεργαστεί στο φωτοτυπικό (κουνημένη φωτοτυπία) . Στο μυαλό μου δεν είχα κατασταλάξει στον ήρωα, έκανα δυο τρεις ιστοριούλες και τον εγκατέλειψα για να τον "ξαναπιάσω"δεκα χρόνια μετά. Δεν είναι τόσο η εικαστική αξία, περισσότερο είναι συναισθηματική. Βρήκα τα πρωτότυπα μέσα στη συτραριέρα (όλες τις σελίδες!) και θα τα ανεβάσω σιγά σιγά. Αυτά προς το παρόν...
